سالهای سال، مردم مراسم عروسی را به شکلی سنتی اجرا می کردند و البته خیلی ها همچنان همین کار را می کنند. مردان سنگین و رنگین می آمدند و اناشیدی می خواندند و دهلی می زدند و مراسم به خیر و خوشی تمام می شد و ملت کلی ثواب جمع می کردند. اما جلوی پیشرفت علم را که نمی توان گرفت. موسیقی بندر هم  پیشرفت کرد، ابتدا و از طریق تأثیر موسیقی عربی عود اضافه شد. احتمالاً سوار ماشین آدمای 40 ، 50 ساله شده اید. آهنگ های هنرمند جزیره، محمد منصور وزیری و علی محبوب و ... را گوش می دهند. تا اینجا مربوط به نسل قدیم است.

پیشرفت که یکدفچی شد اینجوریاست؛ بیا و ببین چه می کنه این کیبرد و تومبااا و دراااام ... آلا دست. چاکَ... چمکی... همیطو ... هادش... جونوم ... . ایشون هیچ. خواننده های قدیم رفاقتی و برای دل خود می خواندند و فوقش یه مبلغی به عنوان هدیه و قدردانی می گرفتند. الان کار به کجا کشیده؛ دستمزدهای میلیونی.

موسیقی در تمام نقاط دنیا کجا، موسیقی بندری کجا؟ ملت درس موسیقی می خوانند. دانشگاه هنر می رن. درس تمام سازها و تاریخچه و همه چیز آلات موسیقی را می خوانند. صدها واحد تئوری و عملی پاس می کنند. موسیقی دانان برجستۀ جهان به آنها آموزش می دهند. راه و رسم هنرمندی بلدند. جنبه اش را دارند. تیپش را دارند. صدایش را دارند. طبق اصول و قواعد خاصی کار می کنند. مسخره بازی در نمی آورند. اگر گروهی کار می کنند با هم هماهنگند. وسط اجرا دعوا نمی کنند. چمک بلدند. سبُک بازی و مسخره بازی در نمی آورند. اجرایشان رنگ و بوی هنر دارد. نه مثل بخش خاصی از موسیقی بندر که دو تا معتاد برای در آوردن پول موادشان یه کیبرد و تومبا و نمی دونم چی چی بر می دارند و می روند سر عروسی ها و عربده می کشند و شلوغش می کنند و یه پولی می گیرند و تا عروسی بعدی می روند که بدنسازی شان را بکنند. باور نمی کنید؟ بیا؛ هنر دشمن اعتیاد است. گوش بدید و حالش را ببرید:www.uplooder.net/cgi-bin/dl.cgi تازه مثلاً کلاسشون هم بالاست تو حفله شون رپر هم میارن جدیداً.

بریم سراغ بحث کارشناسی چند تا غزل جاندار بندری. شعرها همه شعرند. یعنی شعر به معنای واقعی شعر. نه خود شعر. معنای اصلیش.

تیلی تی لی تی و تیلی تی لی تی / تیلی تی لی تی تیلی لی تی

بی تو اُمدی مه سر سه راه / تیلی تی لی تی تیلی تی

از دور اکه بی مه نگاه / تیلی تی لی تی تیلی تی             عاشو.......

لینک دانلود تکه ای کوتاه از این مثنوی شگفت انگیز: www.uplooder.net/cgi-bin/dl.cgi

اَحححححح.  به به. می بینم که شما هم مثل من توی ژرفای معانی عمیق آن غرق شده اید. من به کنکوری های 91 اکیداً توصیه می کنم که حتما این شعر را بخوانند چون از بس این شعر پر از معانی احساسی لطیف و همچنین آرایه های ادبیه که بدون شک تو تستای ادبیات میاد! آخه یه شعر چقدر می تونه قشنگ باشه. آخه فکر ظرفیت های زیبایی شناختی ما هم باشید. ذهنم الان هنگ کرد رفت.

این آهنگ ریمیکس استثنایی را به گوش جان نیوش کرده اید؟ اگه بله که خوش به حالتان اگر هم که نه سه چهارم عمرتان بر باد فنا. والّا همین سبک در آوردن صداهای بی معنی، از اول آهنگ تا آخرش صد برابر بهتر از به کار بردن جملاتی است که با جفتک پریده است روی آبرویمان. البته خود همین ترجیع بند سراسرش فوشه. یعنی شما تیل تیلی.

راستی این همون آهنگیه که انریکه، خوانندۀ سرشناس درباره اش می گفت که دریچه ای نو به سوی دنیای حس خوانندگی براش ایجاد کرده و تمام کارهایش را با الهام از آن اجرا نموده است.

مه شو پیر امناوا. عصاگیر امناوا. شوی پیر هُف هُف اکن / ظرفن همه پر تف اکن

ای ناز اون نفس سهارت معتاد. ای بنازم معنای شعرتو کلنگ. اینقدر با آبروی ما بازی نکنید. اینقدر چرت و پرت نپرانید بیرون. اینقدر خسرالدنیا و الآخرة نباشید. یک مشت گوش مفت گیر آورده اند که پترات بچپانند توش. یه بار دیگه بیت شاهکار بالا را با احساس ناب عاشقی بخوانید. عواطف لطیف انسان را تسکین میده واقعاً. این بار از زبان دختر یا زنیه. چون درسته اوضاع خیلی قَر و قاطی و خرابه ولی شکر خدا هنوز به اون مرحله نرسیده که یه پسر یا مردی، زبانم لال هوس داشتن شوهر به سرش بزند.

که مه شو پیر امناوا! خو به تو که اکن؟ خر پیر دگه به تو ناکُن چه برسه به شوی پیر. تازه الان پیر رو بورسن و چروک مُدن. شوی پیر اُمناوا، از برای اینکه ایشان هُف هُف می نماید. ببخشید یه لحظه ووست. شوی پیر چه اکن؟ هُف هُف؟

یعنه اینقدر واجب بود "ظرفن همه پر تُف اکن" را توی شعر به کار ببری که رفتی تو کل زمین و زمان و قعر دریاها و اقیانوس ها گشته ای تا یه کلمۀ مجهول الهویّة را پیدا کرده ای تا با قافیۀ مصرع بعدی جور در بیاد. بابا تو دگه چکدک باحالی.

شوی پیر هُف هُف اکن ظرفن همه پر تف اکن. اخخخخیییی. حال ما خراب شُکردی همه طوره. هیچ طوره اصلاً نه وا عقل جور در اته نه وا منطق و نه معنی . ... شوی پیر بیکار نیشتی نافهمه چه بکن یه نگاه به ظرفن اکرده و جهت تزیینات روکار یه چند تا تف اکرده وسط همه تا شون. ... بعد از مسخره بودن چی میاد؟ یعنی اگه از مسخره و بی خود بودن بگذره ما بهش می گیم چی؟ این شعر همون هم نیست. اصلاً حیف وقت که صرف پرداختن به این شد. وِ لِ لِ لِ ش. فعلاً بسه. بریم چند تا آهنگ بندری گوش بدیم و بیش از این رو اعصاب خو  سوهان و وایر بروش نکشیم.